คำชี้แจงเรื่องประติมากรรมนูนสูงบนหอประชุม
ตึกสุววรณฯ
เมื่อเช้านี้
ผมได้อ่านกระทู้ ที่บอกว่า ประติมากรรมนูนสูงบนตึกสุวรรณ ตอนนี้
ได้เกิดความเสียหายใหญ่หลวงขึ้นแล้ว
ผมได้เข้าไปดูภาพก็เห็นจริงอย่างที่ว่า
ผมรู้สึกเสียใจอย่างสุดที่จะประมาณได้ ทำไมช่างถึงได้สะเพร่า
ทำลายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สำคัญที่อยู่คู่พวกเราหลายรุ่นหลายชั่วอายุคนไปอย่างไม่มีชิ้นดีแบบนี้
แต่ว่า…. ผมก็ยังไม่เชื่อสนิทใจหรอกครับ
หลังจากที่ผมได้คิดทบทวนแล้วทบทวนอีก ทางผู้บริหาร
คงไม่มีทางเรียกพวกช่างมือสมัครเล่นมาทำได้หรอก
เพราะถ้าหากเรียกมาแล้วทำลายสิ่งสำคัญของพวกเรา แบบไม่มีชิ้นดีแบบนี้
พวกเราชาวอัสสัมชัญ คงจะไม่มีวันยกโทษให้เป็นแน่
ผู้บริหารเขาคงไม่คิดที่จะทำลายตัวเองหรอกเนอะ ขนาดสุนัขยังกลัวตาย
(เกี่ยวมั้ยเนี่ย) ช่างที่ทางโรงเรียนเรียกมา
ก็ต้องมีความชำนาญเป็นพิเศษอยู่แล้วล่ะ (ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดีน่ะ)
วันนี้ ผมจึงไปพิสูจน์ด้วยตัวของผมเอง…
เมื่อผมเข้าไปถึงหอประชุม
ก็เห็นชิ้นส่วนต่างๆของประติมากรรมนูนสูงถูกจับวางนอนอยู่ที่พื้นและที่โต๊ะ
อย่างที่เห็นอยู่ในรูปจริง และในขณะนั้น
ช่างก็กำลังเอาชิ้นส่วนที่มีรูปนักบุญหลุยส์ยืนอยู่กับเด็กชาย
ผูกเชือกเอาลงมาพอดี
ผมได้ดูชิ้นส่วนของประติมากรรมนูนสูงอย่างพินิจพิเคราห์
ก็เห็นว่าชิ้นส่วนต่างๆนั้น มีความเสียหายไปไม่น้อยทีเดียว มือ แขน
หรือชิ้นส่วนอื่นๆถูกเลื่อยออกมาหมด มีเศษเล็กเศษน้อย กระจายทั่วไป
บนพื้นของหอประชุม
พอช่างเอาชิ้นส่วนรูปปั้นนักบุญหลุยส์กับเด็กลงมา
วางไว้ที่พื้นเสร็จแล้ว ผมก็เข้าไปสนทนาปราศรัยกับช่าง ใจความดังนี้
ผมเข้าไปถามอย่างเป็นมิตร " เอ่อ…ช่างครับ ทำไม ประติมากรรม
ถึงออกมาเป็นชิ้นส่วนแบบนี้ล่ะครับ ผมเห็นแล้วรู้สึกไม่ไหวเอาเลยจริงๆ"
ช่างมองผมอย่างยิ้มแย้มแล้วตอบว่า
"มันต้องแยกออกเป็นชิ้นส่วนแบบนี้อยู่แล้วครับน้อง " ผมทำน่าฉงน
แล้วถามอีกว่า " แล้วเราจะเอาทั้งแผ่น ออกมาเลยไม่ได้เชียวหรือ ?"
ช่างตอบว่า " อ่า.. งั้นน้องคิดดู เวลาน้องยกของหลายๆชิ้น
แล้วหนักๆเนี่ย น้องยกไหวมั้ย ?" ผมสั่นหัว
"ถ้างั้นน้องก็ต้องจะทำไง ?" ผมตอบ "
ก็ต้องยกไปเท่าที่ตนจะยกไหวสิครับ" ช่างว่า " ก็นั่นแหละครับ
การถอดประติมากรรมนี้ก็เช่นเดียวกัน ต้องเอาออกทีละชิ้น ๆ
ถ้าเอาออกมาทั้งแผ่น คงไม่มีทางไหวหรอกครับ " ผมถามอย่างสงสัย " อ้าว
แล้วตอนเอาประติมากรรมนี้ขึ้นไป เขาไม่ได้เอาทั้งแผ่นไปแปะติดไว้หรือครับ ?
" ช่างตอบ " ไม่ใช่ครับ เขาก็ต้อง ไปแปะทีละชิ้นๆ
แบบนี้เหมือนกันแหละครับ แล้วค่อยใช้ปูนมาเชื่อม
+ความชำนาญทางศิลป์อีกนิดหน่อยก็เรียบร้อย น้องลองสังเกตดูที่รอยเชื่อมสิ "
ช่างชี้มือไปที่รอยเชื่อม ผมก็มองตาม ก็เห็นจริงอย่างที่ช่างเขาว่า
ช่างบอกอีกว่า " งานแบบนี้ ต้องมีการป้องกันไว้ก่อนอยู่แล้วครับ
เผื่อถ้าเกิดมีอุบัติเหตุเราสามารถแก้ได้… เราได้ถอดแบบออกมาก่อนแล้ว
ถ้าเกิดผิดพลาดเราก็สามารถหล่อใหม่ได้ " ผมตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
เหมือนกำลังนั่งเรียนอยู่กับม. ดุษฎี ช่างว่า "อีก 2 อาทิตย์ มาดูอีกที
หึหึ.. " (จำไม่ได้ ว่า 2 อาทิตย์ หรือ 2 เดือนกันแน่ เอ๊ะ! หรือว่า 2 ปี
!?)
ผมได้ดูจนเขาแกะชิ้นส่วนสุดท้าย
ที่เป็นรูปคนอ่านหนังสือใต้ต้นไม้ออกมาวางไว้บนพื้น
และได้ถ่ายรูปเก็บหลักฐานไว้หมดทุกชิ้น แต่ขี้เกียจไปล้างอะ
ก็เป็นอันว่า คุณคงหมดข้อกังขาแล้วนะครับ
อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าเขาไปทำลาย พวกคุณควรจะคิดให้ดีก่อน
และอย่าไปเชื่อสิ่งที่ยังไม่ได้พิสูจน์ด้วยตัวของคุณเอง
-------จบ-------
โดยคุณ : x -
[ 6 ส.ค. 2543 , 19:23:49
น. ] |